Ilona Lucia: wie ik ben?
Niet in een hokje te vatten. Vooral veel ruimte gevend én ook zelf veel ruimte nodig. Lief, zacht en doch vol kracht, intuïtief ondernemend, creatief, verbindend, grappig, introvert met een sterke hang naar ondernemen. Een soms erg uitdagende combinatie van yin en yang, die haar volop in leven laat voelen. Vol passie omdat ze doet, wat ze dolgraag doet: mensen via haar aanstekelijke rust en eenvoud, in verbinding brengen met hun eigen kracht en intuïtie. Hoe? Via yoga, ademen, mediteren, schrijven, energiewerk, delen en gewoon mens zijn.
Yoga, meditatie, ademhaling en ik ontmoetten elkaar in 2001 op een moment dat ik de verbinding met mijzelf kwijt was. Hoofd en hart lagen mijlen uiteen. Yoga leerde me in babystappen dat ik goed ben zoals ik ben.
Dat ik mijn kalmte en stilte mag leven en het okay is om introvert te zijn en veel alleen-tijd nodig te hebben. Dat ik alles op mijn eigen tempo mag doen. Dat mijn zachtheid, juist kracht en lef bevat, te zijn in een wereld die hard blijft doordraaien. Dat mijn lichaam me altijd via signalen laat weten hoe het met me gaat en dat ik mijn lichaam juist leerde kennen door er via yoga bewustzijn op te zetten. Nog nooit deed een eerste kennismaking mijn hart zo ontvlammen en nog altijd leer ik via yoga de verbinding met mij, nog meer ontdekken en bekrachtigen. En dà wil ik graag met jou delen.
Extraverte introverte
En dan komt die andere kant in mij, waar ik lang mee heb gestoeid, ook die op een gezonde wijze te omarmen via yoga en meditatie. Een sterke yang driven kant, die mij laat expanderen! Een sterke kracht in mij, die wil delen, openen, super enthousiast is! En dat met introversie als mijn manier van opladen. Het was stoeien en spelen, en soms nog steeds. Ik accepteer nu dat je als introvert ook extravert kunt zijn en deze twee krachten juist ook vóór je kunt inzetten zodat ze je niet hoeven uit te putten.
Dus… ja, die expressieve kant…, die zie en VOEL je terug in de lessen zoals ik ze geef. De stilte zal altijd levend voelen! Veel verschillende yogavormen laat ik als een stukje kunst samenkomen, weer dat verbinden hè. Ik voeg toe, laat weg, laat me aldoor opnieuw inspireren en leiden door mijn gevoel en blijf daardoor ook de mensen kietelen om hun eigen gevoel te durven volgen. The art of slowing down is iets wat ik voorleef en ook als een gouden draad door mijn lesgeefstijl is verweven. Gegoten in een flinke dosis creativiteit en eigenheid. Kleine intieme side note. Faalangst ben ik extreem bekend mee. Ik sprak veel jaren niet of weinig. klapte dicht. Isoleerde mijzelf. Yoga, meditatie en energiewerk, hielpen mij een weg naar buiten te vinden. Ik ging in maart 2011 op de mat, voor een yogaklas staan, en dàt was het moment, dat kolkende oksels, trilling in mijn stem, en een knoerhard kloppend hart, mij openbraken voor het licht en vertrouwen dat ik nu durf te leven. Ja, ik ben er. De angst is niet meer mijn leider, maar mijn buddy, die me scherp en wakker houdt.